listopada 16, 2021
wcale mnie nie znasz
"Teraz będę śniła swój Paryż, jeszcze nienazwane miejsca.
Bo widzisz, nie lubię czekać w tych samych gzymsach."
ś.p. B. Mazurkiewicz
często zmieniam kolor włosów staję w oknie
chociaż wciąż tak samo mam lęk wysokości
pod językiem zatrzymuję strach i smak wiśni
w deszczu chodzę bez parasola a ty dziwisz się
niezmiennie miasta które nigdy nie były moimi
kryją w swoich zakamarkach uliczkach spełnienia
na placach szukam kasztanów układam nowe wzory
dla identyfikacji wspominam sukienki w groszki
od czasu do czasu piszę wiersze o niczym
w snach śpiewam piosenki nie takie grzeczne
jak przystało na jesienne melancholią wieczory
nie zatrzymuję się nawet w znanych miejscach
wiesz lubię patrzeć jak rosną nowe drzewa
cykl "pod powieką"
fotografia z Pixabay
Brak komentarzy: