grudnia 27, 2014

Nieuwolnione





Co mam powiedzieć. Zła wiadomość.
wpisana w dobry czas. Z narodzeniem Pana
od razu w śmierć. Białą, w końcu spadł śnieg.

Czuwanie, czytanie, znów nic. Przeoczenie
w momencie zniżania powiek, niekompletne słowa.
Dwa bieguny. Północ południe szum wiatru pomiędzy .

Pulsuje krew a nowe słowa nieułożone.
Nie mieszczą się w literackim kanonie, w zdaniu.
Znaki zapytania nie budują fraz.

Ekstrawaganckie wydają się monotonne
w kolorze i modulacji. Głos na strunach
trwa niewypowiedziany w wydłużonej chwili.



Bogusława Matusiak
Kursywą słowa z wiersza Stanisława Barańczaka – „Co mam powiedzieć”
Foto ze strony Tapeciarnia.pl
Etykiety:

4 komentarze:

  1. Abigail27 grudnia 2014 17:06

    Przykre, gdy Poeta odchodzi... :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Boguslawa Matusiak27 grudnia 2014 18:54

      To prawda :(

      Ciągle pozostaną pytania, takie same, co pokolenie i wróble tak samo będą świergolić, nawet gdy świat ten i tamten zrównają się linią brzegu...

      Usuń
  2. Grzegorz Trochimczuk27 grudnia 2014 18:04


    Co mam powiedzieć. Zła wiadomość.
    wpisana w dobry czas. Z narodzeniem Pana
    od razu w śmierć.Białą, w końcu spadł śnieg.

    Czuwanie, czytanie, znów nic. Przeoczenie
    w momencie zniżania powiek, niekompletne słowa.
    Dwa bieguny. Północ południe szum wiatru pomiędzy .

    Pulsuje krew a nowe słowa nieułożone.
    Nie mieszczą się w literackim kanonie, w zdaniu.
    Znaki zapytania nie budują fraz.

    Ekstrawaganckie wydają się monotonne
    w kolorze i modulacji. Głos na strunach
    trwa niewypowiedziany w wydłużonej chwili.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)