Operacja na żywej tkance

czerwca 30, 2014

Operacja na żywej tkance

Czasem sobie na to pozwalam. Rozcinam skórę
wprawnym ostrzem po rękojeść. Róża krwawi,
przykuwa uwagę brak serca w wierszu.
Odrzucony wciąż wierci w brzuchu dziurę .

Nie pozwala odetchnąć. Wyjmuję strzępy.
Rozprostowuję przykurczone kości. Są gładkie.
Nazbyt. Dorównują ścianie. Patrzą,czekają
na coś. Tego nie ma na pierwszym planie.

W sercu wciąż się dziwi na widok. Stary
jak świat. Mrówka wędruje szerokością myśli.
Ma dwa kolory zielony i czerwony. Łączę niebieskim.

Niebo jak morze wlewa się do płuc. Wystarczy
miejsca na ostatni krzyk? Ostatni ostrza ruch .
Spowszedniał. Oswojona skóra do nacinania.




Bogusława Matusiak

Czytaj więcej »

Gorejący krzew nie ogrzeje

czerwca 17, 2014

Gorejący krzew nie ogrzeje

Dwa lata miejsc niepokornych,
 oddalonych zbyt mocno
 na przepływ myśli.
 Podobne kwiatom, co pod dotykiem więdną.
 Pięścią odciśnięte we wnętrzu -
 ze znamieniem śmierci.


Podchodzisz do mnie na palcach.
Buty jak relikwie uszykowane
na specjalną okazję.
Opuszczone ręce i brak wpływu
na niedokończony sen. Ten dobry.

Z ciepłym zakończeniem,
w którym pierwsze czereśnie
i uśmiech po właściwej stronie.
Stałe punkty w niestałościach losu.

Wydarto matce kawałek serca.
Trudno patrzeć prosto w oczy.
Z drżących dłoni wypadły
ostatnie owoce tego roku.

To koniec. Idziesz?

idę tylko tak w stopy zimno






Bogusława Matusiak
kursywą słowa z wiersza Grzegorza Przemyka

Czytaj więcej »

Biorę pełne garście

czerwca 11, 2014

Biorę pełne garście

Ubywa mnie z każdym oddechem.
Kurczą się części ciała. Widoczne
bruzdy jak dotknięta orką ziemia.
Biorę pełne garście by się przyzwyczaić
do temperatury połączenia.

Liczę po jednej wiśni dla precyzji.
Wydobywam te jeszcze leżące na boku
możliwości. Dla ideału gdy przyjdzie
złożone ubranie i buty do prostej.

Trwam w ciszy by usłyszeć kroki
na ostatniej łące gdzie kwiecie tak
mocno zapachnie.

Kiedy przyjdziesz od wschodniej strony
popatrzę na słońce. Bez obawy,
że już nic potem nie zobaczę. Złapiesz
mnie za rękę i poprowadzisz na zachód.

Tam gdzie można napić się wody i rajskie
jabłka na drzewach co z wiatrem zatańczą.
Żalu nie będzie po moim miejscu. Wypełnia się.
Rośnie tym samym kolorem oczu i włosów.



Bogusława Matusiak

Czytaj więcej »