Nie tak łatwo pozbyć się cienia, zwłaszcza gdy światło, chce przebić się na dobre ;-)

Jedyną trwałą jest zmienność, choć trudno się do niej przyzwyczaić. Akceptacja jest kluczem. Tak myślę.

Zawsze będzie światło i cień ...gdzie jest światło, tam musi być i cień. A im jaśniejsze światło, tym głębsze cienie...

Światło i cień nie mogą istnieć bez siebie. Musi być równowaga. Piękny wiersz :)

Twój wiersz jest jak światło przenikające przez liście.
Zmienność, którą oswajasz, staje się tu spokojem.
To „jeszcze” na końcu – pięknie zawieszone, jak niedopowiedziana obietnica.
Pozdrawiam serdecznie.

Jestem taką bestią, której ciężko przywyknąć do większych zmian. Zawsze stanowiły dla mnie wielkie wyzwanie. Lubię stałość choć wiem, że ten świat bez zmian nie istnieje. On ciągle się zmienia. Wszystkiego dobrego Kochana, dużo zdrowia i uśmiechu na co dzień 🥰🥰🥰