rzeka

płynie we mnie od pierwszego szmeru wody

królowa rzek pozwoliła się dotknąć 

i zaznaczyć swoją potęgę w drobnych rączkach

pozostała przepływającymi wspomnieniami

beztroskich chwil ze śmiechem i krzykiem

zadziwionych tym faktem ptaków

zrywających się pośpiesznie do lotu

czasami potrafiła wyrazić złość

kiedy wylewała szeroko niosąc swoje wody

dla przypomnienia że jest nieposkromionym żywiołem

dla którego trzeba mieć szacunek

czasami podchodzę pod twój cichy brzeg

o czym dzisiaj opowie mi szmer

płynącej niezmiennie od lat wody

może o widokach przy brzegach

które zmieniają się z każdym rokiem

może o ludziach którzy przychodzą

by pooddychać tobą pełną piersią

a może jak ja wracają by znów odnaleźć

znajome brzegi w ciszy obserwować ptaki

spokojne jak to że płyniesz we mnie

więc tylko leciutko się uśmiecham

na myśl dokąd jeszcze poniesie mnie nurt

6 czerwca 2025

cykl "moje miejsce"