Bardzo spokojnie już podsumowałam miniony tydzień.

Najważniejszym dniem był piątek. Tego dnia odbył się Wierszopad - wieczór poetycki, który był poświęcony pamięci i wierszom poetce, która odeszła w tym roku. Pisałam o niej w tym wpisie.

Wieczór pod tytułem "Malinowy szalik" był pełen zadumy i refleksji na treścią zawartą w wierszach. Pozwolił również obecnej na spotkaniu rodzinie podzielić się wrażeniami. Były one tym większe, ponieważ jeden z wierszy czytała wnuczka pani Uli - Marianna. Siedziała razem z nami, pięknie przeczytała wiersz, a my, jako grupa soleckich poetów upewniliśmy się w przekonaniu, jak bardzo był potrzebny taki właśnie wieczór.

Zadbaliśmy o to by wszystko zagrało jak trzeba i tak było.

Przygotowania wymagały od nas wysiłku, ale wiemy, że było warto...

na granicy niemilczenia

dla śp. Pani Uli Mruk

odeszłaś w samym środku wiosny

kiedy trwał czas rodzenia i tworzenia

na pierwszym planie zarysowało się

niedowierzanie i milczenie

wypełniło puste szczeliny

jeszcze ciepłe miejsce 

drżące od słów po brzegi

wszystkie międzywersy

tak jak echo w sadzie pełnym jabłoni

próbuje utrzymać łączność

między życiem a życiem

wersami w których miłość

pulsuje do dnia dzisiejszego

i będzie długo po nim

wtedy wyrosną nowe kwiaty

w odpowiednim momencie

wiersze ukryte dotąd w ciszy

odsłoniły na nowo swoją głębię

dla mocnych nici pamięci

"Malinowy szalik" na końcu ścieżki 

prowadzącej do miejsca na granicy

niemilczenia

w nim się spotykamy

Obraz Deborah Hudson z Pixabay