(nie)możliw

pamięci Joanny Kołaczkowskiej (1966- 2025)

z każdej strony czarno-białe fotografie

otaczają zamykając krąg wiadomości

nie do uwierzenia bo jeszcze tliła się

nadzieja na kolejny dzień kolejny miesiąc

czas zadrwił z ich pokładania i przeciął

wątłą nić w spokojnych słowach oczekiwania

pogodzenie się nie ma tu nic do rzeczy

zawsze pozostaje niedopowiedziane

niewyśpiewane drżące na zamkniętych powiekach

nawet łzy nie sprawdzają się w tej chwili

jeszcze radość wybrzmiewa z zapamiętanych

aktorskich możliwości nie do zastąpienia

w tej ciszy tylko pytania bez odpowiedzi

i ta pustka której nikt nie wypełni

nawet twój śmiech z pewnego skeczu

brzmi teraz zupełnie inaczej pełniej

jakby wola wypełniła się po same brzegi

za nimi dla nas tylko niezrozumiałe