wychodzę z zawieszenia małymi kroczkami

 


to co kiedyś było abstrakcją
na czarno białym blejtramie
nagle stało się realne i stałe
jak powietrze

otacza brak
wchłania w siebie
zanim całkowicie zniknie
głęboko oddycham
wszystkim co pozostało


Czas płynie. Pomału. Jeszcze wszystko boli i mam świadomość, że będzie bolało zawsze. Muszę się przyzwyczaić do tego ale wiem też, że trzeba iść dalej. Trzeba wstać i powrócić do pewnej rutyny, która była przed. Stanowi punkt odniesienia, który pozwala na powolne, ale zawsze, poruszanie się do przodu.
Pojawiają się nowe możliwości, których wcześniej nie widziałam, albo ich nie było. Teraz wybieram to co dla mnie przygotowało życie. Oddycham tym co było i tym co jeszcze przede mną. Widzę coraz wyraźniejsze zarysy.

Image by Susanne Stöckli from Pixabay
 

Zobacz również:

18 Dodaj komentarz

  1. Niestety, często powtarzany frazes, że "czas leczy rany" jest jednym z najbardziej mylnych przekonań. Nie leczy ... moim zdaniem potrzebujemy go by nauczyć się z tymi ranami żyć. I dlatego każdy przeżywa żałobę indywidualnie, w swoim tempie. Cieszę się , że powoli próbujesz zaakceptować swoją sytuację i zaczynasz uczyć się nowego życia po stracie bliskiej osoby. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie tak jak napisałaś, musimy nauczyć się z tymi ranami żyć. Każdego dnia walczyć o życie. Nie ma innego wyjścia.

      Usuń
  2. Piękny wiersz, cieszy mnie, że widzisz światełko w tunelu.
    Nic już nie będzie takie samo, ale będziesz TY:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj tak, nic już nie będzie takie samo, ale mam jeszcze po co żyć (wnuczka). To mi dodaje sił.

      Usuń
  3. Wpadłam tu przypadkiem i przepiękne wiesze znalazłam. Przytulam mocno w trudnym dla Ciebie czasie i ciesze się, że powoli się z nim odnajdujesz. Przesyłam dużo ciepła. Jesteś bardzo dzielna :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za ciepłe słowa wsparcia i odwiedziny. Czy jestem dzielna? nie wiem, staram się po prostu być.

      Usuń
  4. Czas płynie i choć ran nie leczy, to uczy żyć w nowej rzeczywistości. O przeszłości nie da się zapomnieć ale można z większą nadzieją patrzeć w przyszłość. Przepiękny wiersz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ta nowa rzeczywistość nie jest łatwa, ale nikt nie mówił, że życie będzie łatwe, a przyszłość jakaś jednak jest.

      Usuń
  5. Przykro mi z powodu Twojej straty.
    Wiersz porusza...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję. Wierszem czasem łatwiej mi wyrazić to co odczuwam.

      Usuń
  6. Czas leczy rany, jutro będzie lepiej to są oczywiście frazesy ale jakże prawdziwe. Powodzenia i spokoju życzę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kluczem jest czas, który płynie nawet jak ja troszkę zwolniłam.

      Usuń
  7. Niezmiernie ważny jest ruch, odważne i otwarte serce. Każdo słowo ma swoją wartość. Rozpromienia i daje innym nadzieję. Nawet nie wiesz, jakie to ważne, że piszesz. Serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego, co najlepsze.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pisanie zawsze było moją siłą. Wtedy kiedy odczuwałam radość, ale i teraz, kiedy trudno jest opisać ból po stracie. Próbuję w każdym razie, ponieważ miałam kryzys niepisania. Dziękuję i pozdrawiam.

      Usuń
  8. Głębokie oddychanie jest dobre na smutek.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń