Dzisiaj niebo jest szeroko otwarte. To znak, że znów ktoś przestał mówić i pisać słowa. Pozostała cisza, w której wybrzmiewają niedokończone wersy. Tak niedawno, w marcu płynęły szerokim strumieniem słowa o miłości, którą wypełniona była moja znajoma Poetka Ula. Sama była tą miłością i promieniała nią na innych. Teraz drży cisza i liście, którym przyglądam się ze szczególną uwagą.


Kiedy odchodzi poetka
to kwiaty pochylają głowy
posmutniał dzień i wiersz
słowa się ukryły

...

takie pustki się zdarzają
dłuższą chwilę drżą na sercu
w dłoniach zamknięte
niezapisanym kwitnieniem

...

szumi jeszcze i wybrzmiewa...

Fragmenty z wiersza "poszukiwanie znaczeń" z roku 2024

Takie to życie. Płynie dalej, przede mną urodziny wnuczki Sary. 25 maja kończy pięć lat. Babcia przygotowuje karteczkę z tej okazji, bo jakżeby inaczej miało być. Nawet to przypomina o życiu.

Image by Gianni Crestani from Pixabay