Zdarza mi się to często panie Tadeuszu (nie jest to powód do wyrywania włosów). Opisuję zmęczoną wierszami wierzbę czy kijem powstrzy...

Zdarza mi się to często panie Tadeuszu
(nie jest to powód do wyrywania włosów).
Opisuję zmęczoną wierszami wierzbę
czy kijem powstrzymuję nurt rzeki.
Dla uchwycenia wątku.

Kolor oczu wymieniam na pasujący.
Do okoliczności słowa zbyt długie
skracam do śladu po nich. Wplątane
w arterie miasta i moje.
Przyśpieszają i zwalniają.

Wieczorami występuje bezdech,
jak wiersz który nie powstał z braku uwagi.
Nie zauważyłam, że nie było na czym
zaczepić początku.


Bogusława Matusiak
foto z internetu

Nad ranem szkicuję. Dziecięcą ręką bez kalkulacji. Słowa płyną nieprzerwanie jak woda wtedy i teraz taka sama. Podobne skojarzenia. ...

Nad ranem szkicuję. Dziecięcą ręką
bez kalkulacji. Słowa płyną nieprzerwanie
jak woda wtedy i teraz taka sama.
Podobne skojarzenia.

Wpływa gdzieś do innej, łączą się. Wspomnienia
są teraz. Budzą żal, czasem uśmiech,
smak. Czerwona oranżada w szklance.
Pogoda za oknem nie sprzyja.
Jak podnieść twarz aby krople dotknęły ciepłe
bez zastanowienia.

Unikam wchodzenia pod wodospady.
Przemokłabym do suchej nitki. Głębokie ślady.
Dłużej trwa suszenie, nie wystarczy ciepły wiatr.



Bogusława Matusiak
foto ze strony Tapeciarnia.pl

odkąd przestała bawić się lalkami układa kolorowe figury na podłodze ukośne drewienka w gwiazdy na przybliżenie się do zapisanych pu...

odkąd przestała bawić się lalkami
układa kolorowe figury
na podłodze ukośne drewienka
w gwiazdy na przybliżenie się
do zapisanych punktów

wyróżnione na czerwono wbrew
temu że lubi niebieski i zielony
często szary jak komórki
zmuszane do pracy
naprężenia pod skórą widoczne
linią zmarszczeń nad brwiami

pozostawia na stałe znaki jak linie papilarne
na których zaczepiają się wszystkie
przeczytane książki z bohaterami
mieszkają niekoniecznie na tej samej ulicy
brakuje kasztanowca
wycięty jeszcze przed maturą

pozostał tylko w nazwie o której mówi
że trzeba zasadzić nowe lub zmienić
tabliczkę z innym drzewem



Bogusława Matusiak
foto ze strony Tapeciarnia.pl

Życie wypełniam tylko ważnymi wydarzeniami. Jestem w nich głównie ziemią. Czasem gwiazdozbiorem koziorożca. Kocham dotykając krawęd...

Życie wypełniam tylko ważnymi
wydarzeniami. Jestem w nich głównie
ziemią. Czasem gwiazdozbiorem
koziorożca.

Kocham dotykając krawędzi fontanny.
Spływa cierpliwie wodą.  Łagodzi
niesmak w ustach. Po nieudanych
przejściach na nieprzyjazne brzegi.

Po każdym powrocie zmniejsza się
liczba pozostałych dni i włosów.Zmieniają
barwę na siwy. Jak dym z komina domu
gdzie wchodziłam po dwa schodki.

Teraz po jednym. Z odpoczynkiem
na półpiętrze w pół drogi.
Za późno na zmianę wyliczonego
wzoru. Na zajęcie pustych krzeseł.



Bogusława Matusiak
foto ze strony Tapeciarnia.pl

kiedy znikasz z mojego pola widzenia tracę jasny wzrok błądzi po stole zgarnia pozostałe okruchy ciebie znów powitam przyspieszonym odd...

kiedy znikasz
z mojego pola widzenia
tracę jasny

wzrok błądzi po stole
zgarnia pozostałe okruchy
ciebie

znów powitam
przyspieszonym oddechem
w czułym świetle

okna pełnego gwiazd



Bogusława Matusiak

Mamie utulenie pierwszego krzyku błękitem oczu i ciepłem dłoni noszę w sobie za rękę długo po ścieżkach w nieznane pewnie prowad...

Mamie


utulenie pierwszego krzyku
błękitem oczu i ciepłem dłoni
noszę w sobie

za rękę długo po ścieżkach w nieznane
pewnie prowadziłaś słowami

że dam radę gdy zwolnią się
bezpieczne ramiona
na samodzielne wypłynięcie
w morze

szans zaskoczeń i cierpień
po równo by wypełniła się całość

tak mówiłaś

mówisz mi nadal jeszcze
z lekko zamglonym błękitem
ciepłem pomarszczonych dziś
dłoni przytulam się do nich
gdy czasem brakuje sił

chowam je w swoich i w milczeniu
połową  krwi twojej
dziękuję za każdy jej przepływ
we mnie


Bogusława Matusiak
fotografia własna 2013

Tam gdzie krzyk przekracza dopuszczalność decybele wiercą wielką czarną dziurę. W głowie panuje szkwał. Nie pozwala na ujarzmienie ...

Tam gdzie krzyk przekracza dopuszczalność
decybele wiercą wielką czarną dziurę.
W głowie panuje szkwał.

Nie pozwala na ujarzmienie
chaosu. Z bezkształtnej masy słownej
wyrywam rękoma po jednym.

Spojrzenie ze słońcem. W kąciku oka
dziecko z tęczową parasolką. Uśmiech
wbrew panującej wokół pogodzie.

Opadają coraz łagodniej nabrzmiałe
fale. Pierwsze przebłyski słońca mnożą się
wokół z nadzieją na przełamanie
słowem. Coraz wyraźniej rysuje się
jego kształt gotowy na zapisanie widoku.

Jeszcze można wyodrębnić kolory
malejącej tęczowej parasolki.



Bogusława Matusiak
foto ze strony Tapeciarnia.pl

dotyka mojego słowa nie pytaj skąd we mnie Sama nie wiem skąd ten wiatr wieje. Może z południa gorącem a może z północy arktycznie....

dotyka mojego słowa
nie pytaj skąd we mnie


Sama nie wiem skąd ten wiatr
wieje. Może z południa gorącem
a może z północy arktycznie.

Ze śniegiem w kwietniu. W maju
trzema ogrodnikami mrozi. Myśli
szczypią palcami z płatkami słów.

Kiedy odtają w temperaturze pokojowej
wybiera odpowiednie.Wyostrza, dodaje
dodaje kolorytu. Pozostawia ślad.

 W rozrzedzonym wersami powietrzu.



Bogusława Matusiak
motto z wiersza Kazimierza Balawejdera dopiszę 

Z niebieskiego nieba wybrałam gwiazdy. Tylko te szczęśliwe były brane pod uwagę. Oswajane zaproszone słowa przysiadły na dłuższą chw...

Z niebieskiego nieba wybrałam
gwiazdy. Tylko te szczęśliwe
były brane pod uwagę. Oswajane
zaproszone słowa przysiadły
na dłuższą chwilę.

Zbudowałam gniazdo.
W koronie rozłożystej wiśni
w porze owocowania.
Wykluły się ptaki pełne głodu
świata.Wchodzi śmielej w otwarte
oczy i głowy.

Wylatują częściej i na dłużej. Poza granice
nieostrego spojrzenia.Ożywia się barwa
tęczówki na powrót. W powiększający się
z upływem czasu cień i bardziej dojrzały
smak wiśni.


Bogusława Matusiak
WIERSZ WYRÓŻNIONY na E-Literatach :http://e-literaci.pl/read,28335,W_koronie_rozlo%C5%BCystej_wi%C5%9Bni.html
http://www.tapetus.pl/176329,dziecko-sloma-gniazdo.php

lato dojrzewało lipcem jak brzeg podczas przypływu wszystko przez te czarne oczy gdybym ja je miał tak mówiłeś gdy chciałeś dotknąć ...

lato dojrzewało lipcem
jak brzeg podczas przypływu
wszystko przez te czarne oczy
gdybym ja je miał
tak mówiłeś gdy chciałeś dotknąć
samego dna źrenicy