lutego 13, 2015
Postrzeganie
Dziwne są koleje losu. Moje, twoje.
Kawa w białej filiżance kontroluje
wyczekiwanie. Na to co nastąpi
po kolejnej rozmowie przy herbatce.
Słabej,ledwo muśniętej przez słońce,
taką pijesz od lat.
Z nich umknęły nasze rytuały. Wspólne
pozostały skrzyżowania myśli. Na pograniczu
gdy stoimy na odległość krzyku. Może echa,
które od czasu do czasu przeplatane
wołaniem kukułki.
Na wróżby, które się spełniły
i te które przeszły obok skóry.
Różnimy się odcieniem oczu. Z pejzażem
z dwóch odrębnych światów. Połączonych
na chwilę, gdy wchodzimy równocześnie.
W tę samą milisekundę wszechświata.
Wystarczy.
Bogusława Matusiak
Listy do Lady Red
Foto ze strony Tapeciarnia.pl
Bardzo piękny... Podskórnie go czuję.. :)
OdpowiedzUsuńDziękuję i pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuń