października 04, 2014

Niby pamiętałam a jednak


Cecylia Stefania Matusiak 20.03.1927 - 2.10.2014

Zawsze tak jest, zawsze jest za późno
Rośnie  milczenie. Z pamięci na powierzchnię
wypływają obrazy w których byłaś.
Sama, ze mną, z nami

Ostatnie urodziny,  więcej ciszy między toastami.
Życzenia zdrowia zanikały w twoim uśmiechu,
Coraz krótsza linia i wolniejszy wdech, wydech.

Pytałaś o jeszcze nieodkryte imiona i miejsca.
Zdziwienie kręciło twoją głową,
jak można splatać i rozplatać.Mówiłam wtedy,
że przeszłość płynie w naszych żyłach.

Rozgrzebywanie ziemi, szukanie na intuicję.
Wielokrotne powracanie na ten sam brzeg
ma sens, teraz, gdy trzeba dopisać datę.
To nawet nie będzie bolało, tylko jak ten brak
wpleść w jesień, szelest  liści i ostatnie ciepło?




Bogusława Matusiak
Fotografia ze zbiorów własnych

3 komentarze: