perspektywa 

jestem w drodze do wielkiej tajemnicy brzegu

chociaż wiem że już nie jestem dobra

w spojrzeniu na rzekę pod pewnym kątem

nie mówiąc o liczeniu gwiazd

bo po co to komu kiedy patrzenie na wprost

jest bardziej na czasie by nie przegapić

szansy która drugi raz się nie trafi

tylko tu i teraz wszystkie księżyce

wschodzą pod wieczór kiedy zamykam okno

wcale mnie to nie dziwi o nic już nie pytam

część odpowiedzi już znam a resztę poznam

w odpowiednim czasie bez pośpiechu

bez pamiętania wyobrażenia o brzegu

wystarczy tylko kierować się ku niemu

tak mało i tak wiele