­

na wdechu

 


witaj mój przedwieczorze
trochę dłużej w tobie zostanę
dam znak że nie jestem niema 

mam trochę słów ukrytych
pod powierzchnią wody

wracam cierpliwie zbieram
uspokojone szemrzenie
i krople 

pełne zapamiętania przeszłych
teraz rosną niebieskookie 
potykam się o niewysłowione

prześwity w mlecznym powietrzu
na wyciągnięcie dłoni


Fotografia z Pixabay

Zobacz również:

0 Dodaj komentarz