"W powietrzu piszę twoje imię. W tym śnie lekkim, ulotnym jak piórko."
Arsis (Włodzimierz Zastawniak)
to była przecież chwila
którą można było przeoczyć
w milionie innych
taka krucha
ukryta pod rogiem
zagiętej kartki
wyrwanej na szybko
tylko spojrzenie było długie
jak na moment przystało
wystarczyło by kreślić kształt liter
nie tylko we śnie
gdy kąciki ust unoszą się do góry
teraz
Fotografia z internetu
wersami przywracam czas
kiedy słońce wschodziło
nad ulicą poziomkową
nawet nie boli
brak domów i szczekanie psa
z ogrodu pełnego jabłek
jesienią
sprawdzał się wełniany sweter
którego nie lubiłam
za późno na poprawę
nie ma ulicy domów psa
pozostał tylko kolejny wiersz
i niedokończony obraz
Fotografia z Pixabay
"będę czekał na brzegu rzeki
przytulony do snu jak do poduszki"
Tadej Karabowicz
przebieram w palcach niedokończone
plątają się między nieregularnymi
dojrzałe wersy intensywnie pachną
wiosna przynosi to co jeszcze zostało
do wypełnienia w snach tuż przed świtem
gdy niebo jest tak blisko ziemi
wilgotnieją oczy na wątłej granicy
wschodu słońca gdy dotyka skóry
i zachodu gdy głos zanika w ciszy
doskonale wiem że brzeg jest blisko
od czasu do czasu słyszę szmer wody
zbieram wtedy kamienie
i niepoprawnie maluję je na zielono
licząc na wypełnienie jeszcze
białych plam
Fotografia z Pixabay
coraz częściej wchodzę w ramy
czarno białych krajobrazów
cisza przestaje być tylko ciszą
słyszę nuty muzyki
dawno nie granej melodii
z powodu zapomnienia
o ważnych szczegółach
wyostrzone kształty i kolory
pozwalają na połączenie
z tym co dzieje się teraz
przed chwilą poczułam smak wiśni
przypomniało się imię
myśl zdążyła dotknąć
siódmej struny i bieli kartki
zakryta dłonią pozwoli pamiętać
ten maj i wszystkie które były
i może te z nadchodzącego jutra
jeszcze intensywniej pachnące bzem
Fotografia z Pixabay
